“Ik wil iets nalaten voor die fantastische mensen”
Gerard Steijn (73) reisde de wereld af. Hij zag veel moois, maar minstens ook zoveel ellende. Bijvoorbeeld de armoede in sloppenwijken van Zuid Afrik, Kenia, Nicaragua, El Salvador en Haïti. Toen hij begin dit millennium als communicatie-strateeg
betrokken was bij een studie over de duurzaamheid in de bouw, bedacht hij De Mobiel Fabriek.
Waarom een initiatief in de bouwwereld? Dat is niet je achtergrond.
“,,Ik had tijdens mijn omzwervingen gezien hoe arme mensen leefden en tijdens de studie over duurzaamheid in de bouw kwam ik er achter hoe deze sector werkt. Het is een miljardenindustrie, waar het vooral gaat om geld. Ik vroeg me af waarom we toelaten dat juist mensen in aardbevinggevoelige gebieden, overlevend aan de onderkant van de samenleving, door slechte bouwconstructies als eerste getroffen worden. Dit terwijl wij de kennis en technologie hebben om dat te voorkomen. Die moeten we delen, maar daar zit niet het grote geld in. Absurd toch?” ”
Wat vindt de bouwindustrie daarvan?
,,Dat is de standaardreactie die ik krijg: wij hebben het niet gebouwd, dus val ons daar niet mee lastig. Maar waar bij hen de discussie eindigt, begint die van mij. De bouwsector is een wereld van groot geld, maar is een evenzo grote, ecologische vervuiler door rondslingerend puin en CO2-uitstoot. Bovendien verbruikt deze sector 50% van al onze energie. Waarom dan niet je verantwoordelijkheid pakken? Ik kan dat slechts op kleine schaal met geld van betrokken individuen.”
Je bent 73. Waarom niet lekker van het pensioen genieten?
,,Pensioen vind ik een overschat fenomeen. Echt iets uit de jaren 60 en 70. Ik ben gewoon lekker bezig. Ik ben niet rijk, maar ik heb het goed. Ik verkeer nu in een positie dat ik me kan veroorloven om te proberen een voorbeeld te stellen.”
Waarom niet iets dichter bij huis?
,,Ik ben in mijn leven op heel wat plaatsen in de wereld geweest. Ook in heel veel sloppenwijken. Die mensen moeten het met zo veel minder stellen dan wij. Als ik dan zie wat voor ellende die mensen hebben meegemaakt, hoe trots ze zijn en levenslustig blijven, doet me dat wat. Vooral ook omdat het gros geweldige, lieve en integere mensen zijn met een enorme spirit. 1,3 miljard mensen wonen in sloppenwijken. Zoveel inwoners telt China. Ze leven in povere condities in harmonische leefgemeenschappen samen. Dat ze niet massaal aan het plunderen slaan is, gegeven de erbarmelijke omstandigheden een godswonder. Ik vind dat zij beter verdienen.”
Ben je niet heel naïef?
,,Misschien. Naïviteit en creativiteit overlappen elkaar. Kinderen zijn naïef, hebben altijd grote dromen en dat vinden we fantastisch. Als we ouder worden, vergeten we die en zeggen we: dat kan niet. Waarom niet? Gewoon omdat het niet kan, klinkt het dan. Zo denk ik niet. Ik denk dat het wel kan.”
Wanneer is het project geslaagd?
,,Als we Petit Paradis (een leefgemeenschap voor 30 families in Haïti) hebben gerealiseerd en we de wereld hebben laten zien dat het kan. Als wij die 30 families een beter bestaan bieden met onze huisjes, dan hoop ik dat het navolging vindt door hulporganisatie en dat er overal op de wereld waar dat nodig is gebruikt kan worden gemaakt van onze kennis en technologie. Dan hebben we toch iets prachtigs nagelaten. En ja, dat ga ik nog meemaken.”